';
Symbolen

Met dan 20.000 mensen tekende de petitie van het COC. De inzet van het COC is simpel: docenten die homoseksueel zijn en dat ook in praktijk brengen mogen niet ontslagen worden. Zelfs niet als ze op een orthodoxe school werken. Een goed streven.

In reformatorische hoek wordt moord en brand geschreeuwd. Aantasting van vrijheid van geloof. Het is een raar argument. De docenten in kwestie zijn vrijwel allemaal zelf ook gelovig. Ze hebben hun geloof in balans weten te brengen met hun homoseksualiteit. Dat vinden de directies in kwestie ook niet zo’n probleem. Maar dat zo’n docent dan ook nog verliefd kan worden en in trouw en liefde kan gaan samenwonen, in ons land misschien zelfs wel kiezen voor het huwelijk, dat gaat de heren reformanten dan toch echt te ver. Duidelijk wordt dan ook dat het niet gaat om vrijheid van godsdienst. Het gaat om de morele afwijzing van wat anders is dan waar de reformanten zelf in terecht zouden kunnen komen. Totdat zoon of dochterlief thuis komt en zegt, pap, mam…. Nou ja, je snapt wat ik bedoel.

Een argument om wetsveranderingen tegen te houden, die ook door minister Plasterk wordt aangehaald, is dat er nog nooit een docent zou zijn ontslagen omdat hij homo is. Dat zou zelfs kunnen kloppen, subtielere methoden om iemand weg te werken zijn in voldoende voorraad aanwezig. En daarmee wordt dit probleem lastig beet te pakken. Je zou wel kunnen zeggen dat als er dan toch nooit docenten om die reden zijn ontslagen, de wet net zo goed aangepast kan worden. Maar dat willen de reformanten niet. Want het symbool wat eruit spreekt moet gekoesterd worden. Een precies dat symbool is een doorn in het oog van het COC en velen anderen.

Vandaag lijken we op onze wenken bediend te worden. De vermaledijde enkele feit moet uit de Algemene Wet Gelijke Behandeling worden geschrapt, aldus de minister van Binnenlandse Zaken. So far, so good. Maar van harte lijkt dat niet te gaan, eerder onder druk van Europa die Nederland meer dan eens heeft aangesproken op de openliggende weg tot discriminatie. In plaats van vol te staan voor wat Europa bedoeld, er wordt niet gediscrimineerd en als dat al gebeurd dan slechts in een zeer selectief aantal gevallen die specifiek omschreven zijn, zegt onze minister van Binnenlandse Zaken dat de verandering van de wet door de Europese teksten toe te voegen geen enkele feitelijke verandering inhoudt. Dat is niet acceptabel. De interpretatie die aan de Europese wet mag worden gegeven, is er één van ‘homoseksuele docenten die samenwonen zijn ook welkom op een reformatorische school’. Maar daar lijkt het kabinet niet aan te willen. In een streven om de kool en de geit te sparen wordt symbool politiek bedreven over een symboolwet. Maar dan wel een symboolwet die klip en klaar zegt: u bent gelijk, maar toch niet helemaal. Foei.

 

 

 

Comments
Share
Frank