';
Motie raad gemeentelijke subsidies

Met 43 van de 45 stemmen besloot de gemeenteraad van Amsterdam vorige maand dat clubs die discrimineren op grond van seksuele geaardheid geen recht zouden moeten hebben op gemeentelijke subsidies.  Alleen het CDA dacht daar anders over.

Nu, drie weken later, laten burgemeester Cohen en zijn wethouders weten dat ze de wens van de overgrote meerderheid van de raad naast zich zullen neerleggen. Volgens het college kunnen religieuze instellingen wél subsidie krijgen en zou het juist discriminerend zijn dit niet toe te staan.

Homoseksualiteit en religie. Het blijft een moeilijk onderwerp voor bestuurders. Als ambtenaren de eed afleggen worden ze geacht de wet uit te voeren. De wet kent één huwelijk en maakt daarbij geen onderscheid in het geslacht van partners. Ambtenaren die weigeren homo- en lesbostellen te trouwen weigeren een deel van de wet uit te voeren. Op 1 april 2007 was ik dan ook blij een convenant te mogen sluiten met een ruime Kamermeerderheid dat de weigerambtenaren in de toekomst naar de vuilnisbelt van de geschiedenis zal verwijzen. Ik ga er vanuit dat dat in 2011 zo ver is.

Ophef is er voortdurend over scholen die homoseksuele docenten willen ontslaan. Ook hier boe-geroep vanuit fijn-christelijke kringen. Dat niet toestaan is discriminerend en meer van dat soort fraais. Het is de wereld op zijn kop. Een wiskundedocent wordt geacht zijn leerlingen heel erg goede wiskundeles te geven. De stelling van Pythagoras uitleggen met Bijbelse teksten zie ik niet voor me. Waarom een docent die homoseksueel is of zelfs samenwoont moet worden geweerd is mij volstrekt onduidelijk. Het zou minister Plasterk sieren daar, ondanks protest uit de ChristenUnie per direct wettelijk een einde aan te maken en gevolg te geven aan de petitie van het COC, ‘uit de kas, uit de klas’.

Homoseksuelen in christelijke partijen is ook al zo’n onderwerp. De SGP worstelt nog met vrouwen in de partij. Bij de ChristenUnie is men wat verder. Daar ruimen alleen nog de homo’s (Sander Chan) en lesbiennes (Monique Heeger) het velt. De ChristenUnie zet zich graag voor homo’s en lesbo’s in, maar vooral niet met hen is de boodschap. Je zult maar christelijk en homo zijn en dat op prudente wijze met elkaar in balans hebben weten te brengen. Je wordt als vanzelf in de armen van het CDA gedreven. Ook geen feest

Terug naar Amsterdam. Het college van B&W heeft besloten de motie van de gemeenteraad naast zich neer te leggen. Ze slaat de plank volledig mis. Natuurlijk mag een private organisatie zelf kiezen we ze binnen haalt en wie niet. Als de club van liefhebbers voor paarse mumsels samen graag dingen willen doen en daar liever geen liefhebbers van geel bij hebben, ze gaan hun gang maar. Maar zodra ze een publieke taak vervullen of als private partij door de overheid worden betaald om, soms als enige, een overheidstaak vorm te geven, dan is er een grens.

Dan kan het niet zo zijn dat jongerenwerk in een stadsdeel terecht komt bij een christelijke club die homo’s en lesbo’s als personeel weigert, om de grondslag en de identiteit van de organisatie niet aan te tasten. In vroeger dagen hadden we liefdadigheidsinstellingen met eigen religieuze identiteit. Ze hielpen je als je hulp nodig had. Ze hielpen je oprecht. Eerst komt het eten, dan de zorg en tenslotte de bijbel. En juist die laatste stap mag nooit, nooit onderdeel worden van zorgtaken uitgevoerd in opdracht van en namens de overheid.

Het college heeft gelijk dat ze de motie naast zich neerlegt. Dit soort organisaties hebben zich op voorhand reeds gediskwalificeerd in het uitvoeren van publieke taken die de overheid graag aan andere overlaat. Helaas hebben we dit het Amsterdamse college nog niet horen zeggen.

 

Comments
Share
Frank